Nietzsche'nin üstinsan öğretisinin en önemli unsurlarından biri güç istemi nosyonudur. Buna göre, isteme diye bir şey yoktur, ancak bir şeyi istemek vardır. İsteme, kendini daimi kılmaya yönelik bir etkinliktir. Kendi yıkımına yöneldiğinde bile bir etkinlik olmayı sürdüren ve bu nedenle kendini daimi kılan bir etkinlik olan güç istemi, dünyadaki herşeyde bulunmaktadır. Güç istemi dünyadaki herşeyin birbirine bağlı olduğu ve karşılıklı bağımlılıklarım da tam olarak karakterlerine özgü olduğu gerçeğine dayanmaktadır. Bu bağlamda, güç istemi fiziksel veya zihinsel, belirli bir etki ve nüfuz alanını elinden geldiğince genişletmeye dayalı bir etkinliktir. Güç istemi metafizik bir görüş değildir. Çünkü dünyanın belirlenmemişliği ve değerlerin çokluğu üzerine vurgusu aracılığıyla, çoğul dünya görüşünün varolduğunda diretir. Güç istemi olarak isteme, daha çok gücü buyurmadır. Güç istemi özünde değer koyan istemedir. Güç istemi, kendi saf özünde açıkça ortaya çıkar çıkmaz, değer koymanın hem temeli hem de alanı olur. Güç, karşı konulmaz güç olmak istediği sürece, yaşamın hiçbir temeli onu yatıştıramaz. O öteye geçmek için daha güçlü olmayı ister. Böylece isteme sürekli bir şekilde, kendiyle aynı olarak geri döner.Başka bir deyişle, özü güç istemi olan varolanların varolma biçimi, ebedi tekerrrürdür. Bu anlamda güç istemi nihilizmin aşılmasının yoludur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder